۱۳۹۲ مهر ۱۲, جمعه

"تغییر تاکتیک" جمهوری اسلامی به معنی "تغییر روش" نیست



شنبه 13 مهر
"تغییر تاکتیک" جمهوری اسلامی به معنی "تغییر روش" نیست
لیلا جدیدی
در حالیکه طرف حسابهای خارجی رژیم به سخنان حسن روحانی با شک و تردید می نگرند، جامعه ایران با ادامه خشونتها علیه خود یقین پیدا می کند که "تغییر تاکتیک" هیچگونه "تغییر روشی" را در بر نداشته است.

در سطح بین المللی، سعود الفیصل، وزیر خارجه کشور عربستان سعودی اعلام کرد که ریاض از اظهارات مقامهای ایرانی استقبال می کند، اما به گفته وی این اظهارات را باید در عمل سنجید. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسراییل، از طریق رادیوی فارسی زبان انگلیس در پیامی مستقیم به حسن روحانی می گوید که "اسراییل ساده لوح نیست" و تصمیم‌ گیرنده اصلی در ایران، آیت ‌الله علی خامنه ‌ای است. وندی شرمن، رییس‌ هیات مذاکره ‌کننده آمریکا در گروه 1+۵ نیز فقط گامهای عملی و قابل تایید را راهی به سوی لغو تحریمها به حساب می آورد. همچنین جان کری، وزیر خارجه آمریکا می گوید "حرف نمی ‌تواند جایگزین عمل شود" و تاکید کرده که راه اثبات "حسن نیت" جمهوری اسلامی باز کردن درب تاسیسات هسته ‌ای خود به روی بازرسان است.

این در حالیست که رژیم جمهوری اسلامی و گرداننده اصلی آن خامنه ای، "حسن نیت" خود را در داخل کشور روزانه به اثبات می رسانند. اگر طرفهای خارجی به خود زحمت می دادند تا از این زاویه و در این آینه، هستی و هویت رژیم را بررسی و نگرش کنند، بهتر می توانستند به شک و تردید های خود سر و سامان دهند.

تنها یک نمونه آن شدت گرفتن اعدامها در ایران است. بر اساس اعلام مرکز آمار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۱۲۹ نفر از زمان روی کار آمدن روحانی در ۱۲ مرداد ماه تا ۱۱ مهر در ایران اعدام شده اند. با این حساب پس از روی کارآمدن روحانی، هر روز دو نفر در ایران اعدام شده اند. یکی از اعدام شدگان نوجوان و هفت نفر زن بوده اند و ۱۷ نفر در ملاء عام اعدام شده اند. ۵۱ نفر از اعدام شدگان به صورت مخفیانه به قتل رسیده اند و گروه ‌های حقوق می گویند که 42 درصد از اعدامها پس از روی کار آمدن روحانی، مخفیانه صورت گرفته است. موج جدید اعدامها تا کنون با واکنش هیچ جناح و باند و دسته ای درون رژیم جمهوری اسلامی روبرو نشده است.

جمهوری اسلامی تنها تحت فشار و برتری طرفهای مقابلش مجبور به عقب نشینی و یا تغییر روش خواهد شد. مبارزه، مقاومت، افشاگری و رو گردانی از رژیم در همه زوایای زندگی روزمره تنها راه غلبه بر حکومتی است که حیات خود را در پروژه های مخرب و جنایتکارانه می بیند. سکوت جامعه جهانی در برابر چنین جنایتها و یا بشمار نیاوردن نقض حقوق بشر در ایران به عنوان بخشی از سیاست کلی رژیم نیز به پیشبرد هیچ هدفی کمک نخواهد کرد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر