یک تحرک دیپلُماتیک برای وخیم کردن شرایط ساکنان لیبرتی و اشرف

فراسوی خبر ...نقل از سایت های ایران نبرد و جنگ خبر ...آدینه 28 تیر ...منصور امان
http://jonge-khabar.com/news/articled.php?id=3015

آدینه 28 تیر یک تحرک دیپلُماتیک برای وخیم کردن شرایط ساکنان لیبرتی و اشرف منصور امان فشار برای انهدام اپوزیسیون جمهوری اسلامی مُستقر در عراق همچنان ادامه دارد. در حالی که از اقدامات سیاسی و دیپلُماتیک مُشخص برای حفاظت از جان ساکنین اُردوگاه لیبرتی و تضمین حُقوق پایه ای آنها نشانی به چشم نمی خورد، نماینده وِیژه سازمان ملل در عراق دست به تحرُک تازه ای در این رابطه زده است. این می توانست یک خبر خوب برای 3000 زن و مردی باشد که در شرایط دُشوار زیستی و زیر بارش خُمپاره و موشک ناچار به زندگی هستند، اگر فعالیت نماینده مزبور علیه آنها و در جهت وخیم تر کردن شرایط فعلی شان به جریان نمی افتاد. آقای مارتین کوبلر که به دلیل تمدید نشدن دوره ماموریت اش مجبور به ترک عراق شده است، در آخرین گُزارش خود به شورای امنیت سازمان ملل، از "نقض حُقوق بشر" ساکنان اُردوگاه توسط خودشان خبر داده است. وی همچنین به اعضای شورای امنیت گزارش داده که "برخی ساکنان" به او گفته اند از دسترسی آنها به پزشک و دارو جلوگیری می شود. آقای کوبلر در جای دیگری نیز می گوید که "تعداد قابل توجُهی از ساکنان" به او "گُزارش" داده اند که به آنها اجازه ترک اُردوگاه داده نمی شود. در صحت و دُرُستی موارد تکان دهنده ای که دیپلُمات آلمانی از وضعیت ساکنان اُردوگاه مزبور گُزارش کرده، تردیدی وجود ندارد. حُقوق بدیهی و انسانی زنان و مردان این اُردوگاه به گونه مُستمر و هدفمند پایمال می شود، آنها در مُحاصره دارویی و خدمات پزشکی هستند و نه تنها از خروج شان از کمپ جلوگیری می گردد، بلکه در مجموع، همچون زندانی با آنها رفتار می شود و هیچ خبرنگار و رسانه عراقی یا خارجی نیز اجازه ورود به زندان آنها و تهیه گُزارش از وضعیت شان را ندارد. نُکته حیرت آور در گُزارش آقای کوبلر این است که مسوولیت مُستقیم دولتهای آمریکا و عراق و سازمان ملل در شکل گیری و تداوُم این شرایط نادیده گرفته شده و به جای آن، ساکنان اُردوگاه مُتهم می شوند که خود مشغول نقض حُقوق یکدیگر هستند و به این ترتیب مسوول وضعیت خویشتن نیز می باشند. از سوی دیگر در گُزارش نماینده وِیژه سازمان ملل اشاره نمی شود که چه فعالیت مُشخصی و با کُدام نتیجه برای بهبود شرایط اُردوگاه صورت گرفته، چه تضمینهایی برای جلوگیری از تکرار حملات خُمپاره ای و موشکی کسب شده و یا چه پیشرفتی در حل پایدار سرنوشت ساکنان و انتقال آنها به کشورهای امن حاصل گردیده است. اینها بخشی از وظایفی است که نمایندگی مزبور در رابطه با ساکنان کمپ بر عُهده دارد و از عمل بدان مُنحرف شده است. از این رو، جای خالی ارایه عملکرد در این باره در گُزارش تصادُفی نیست، موضوعی برای گُزارش وجود ندارد! نه فقط ادعانامه آقای کوبلر، بلکه عملکرد سازمان ملل در باره ساکنان "اشرف" و "لیبرتی" به گونه فراگیر، حیثیت این نهاد بین المللی را زیر سووال برده است. در حالی که عوامل رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی و فاشیستهای عراقی در کمین سازمان مُجاهدین خلق ایران و ساکنان بی دفاع اُردوگاه نشسته اند، گُزارش مزبور با جوسازی علیه قُربانیان، آنها را به اهداف مشروع تبدیل می کند. این امر فرسنگها از نقش حفاظتی که سازمان ملل در رابطه با زنان و مردان کمپ برای خود تعریف می کند، فاصله دارد. برعکس، بیشتر اینگونه دیده می شود که نهاد مزبور به مثابه ابزاری در خدمت سیاست مُنهدم سازی و حذف بُزُرگترین اپوزیسیون سازمانیافته ایرانی ایفای نقش می کند.